นิเวศวิทยา ป่าดิบชื้นภาคเหนือและภาคใต้

ถิ่นกำเนิด

การกระจายพันธุ์

การใช้งานด้านภูมิทัศน์ เหมาะกับการปลูกประดับเพราะดอกหอมและใบอ่อนสีสวย ควรปลูกบริเวณที่ได้รับแสงเช้า

สภาพดินร่วนปนทราย และดินร่วนที่มีความชุ่มชื้น

โดยการเพาะเมล็ด

- ดอก มีรสหอมเย็นขมเล็กน้อย แก้ลมกองละเอียด วิงเวียน หน้ามืดตาลาย ใจสั่น ชูกำลัง บำรุงโลหิต บำรุงหัวใจให้แช่มชื่น แก้ร้อนใน กระสับกระส่าย แก้กลิ่นสาบในร่างกาย

- เกสร มีรสหอมเย็น เข้ายาหอม มีฤทธิ์ฝาดสมาน บำรุงธาตุ ขับลม บำรุงครรภ์รักษา ทำหัวใจให้ชุ่มชื่น แก้ไข้

- แก่น มีรสเฝื่อน แก้เลือดออกตามไรฟัน [1]

- เนื้อไม้ทำเครื่องเรือน หรือเครื่องใช้ต่างๆ

- ดอก เข้ายาบำรุงเลือด แก้ร้อนใน

- เมล็ดบีบน้ำมันมาทารักษาอาการปวดตามข้อ รักษาโรคผิวหนัง [2]

- ดอกแห้งบำรุงธาตุ บำรุงโลหิต และหัวใจ แก้ร้อนใน แก้กลิ่นสาบในร่างกาย เกสรแก้ไข้

- ใบสมานแผลสด แก้พิษงู [3]